Spory
Skoro już posiadasz zarejestrowany wzór wspólnotowy, możesz zakwestionować inny wzór potencjalnie kolidujący z twoim... ale również twoje prawo może zostać podważone lub „zaatakowane".
Podważenie prawa do wzoru może nastąpić na różnych poziomach – przed Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) lub przed sądami krajowymi. Poniżej opisaliśmy tryb postępowania przed EUIPO. Więcej informacji na temat postępowania sądowego można znaleźć w części „Zadbaj o swoje prawa".
W przeciwieństwie do znaków towarowych, które mogą zostać zakwestionowane jeszcze przed zarejestrowaniem, wzory można kwestionować dopiero po rejestracji. W terminologii prawniczej taki sprzeciw nazywa się wnioskiem o stwierdzenie nieważności. Poniżej wyjaśniono przebieg procedury unieważnienia z punktu widzenia wnioskującego i właściciela ZWW.
Wszczęcie postępowania o stwierdzenie nieważności
Jak wnieść o stwierdzenie nieważności
Nie ma obowiązku przesłania wniosku o stwierdzenie nieważności na oficjalnym formularzu, ale jest to zdecydowanie zalecane, ponieważ pozwala uniknąć błędów i przyśpiesza rozpatrzenie. Zgłoszenie oraz dokumenty towarzyszące należy przedłożyć w dwóch egzemplarzach: jeden będzie przechowywany w archiwach Urzędu, natomiast drugi zostanie przekazany właścicielowi ZWW – bez utraty jakości spowodowanej kopiowaniem.
Wniosek o unieważnienie można złożyć w EUIPO drogą pocztową.
Jeśli nie masz pewności, jak wypełnić formularz wniosku o stwierdzenie nieważności zarejestrowanego wzoru wspólnotowego, przeczytaj uwagi dotyczące formularza. Zalecamy również zasięgnąć porady prawnej przed złożeniem wniosku.
Opłata za przedłożenie wniosku o stwierdzenie nieważności wynosi 350 EUR. Zgłoszenia nie są uznawane za przedłożone do czasu uiszczenia pełnej opłaty.
Procedura stwierdzenia nieważności
EUIPO przesyła wniosek o stwierdzenie nieważności właścicielowi ZWW, dając mu dwa miesiące na udzielenie odpowiedzi. Jeśli właściciel ZWW nie udzieli odpowiedzi, EUIPO podejmie decyzję w oparciu o treść złożonego wniosku o stwierdzenie nieważności. Jeśli właściciel ZWW zdecyduje się udzielić odpowiedzi, jego uwagi są natychmiast przekazywane wnioskodawcy.
Jeśli EUIPO uzna, że posiada informacje wystarczające do podjęcia decyzji, podejmuje ją. W przeciwnym razie dopuszcza kolejną rundę wymiany korespondencji.
Każda ze stron może wystąpić o przedłużenie dwumiesięcznego terminu na odpowiedź. Co do zasady pierwsze przedłużenie terminu przysługuje automatycznie. Urząd może zgodzić się na dalsze przedłużenie terminu, wyłącznie jeżeli otrzyma stosowne uzasadnienie.
Przedstawiona linia czasu obrazuje przebieg procesu stwierdzenia nieważności, który rozpoczyna się od „powiadomienia o wniosku o stwierdzenie nieważności". Od tego momentu właściciel ZWW ma dwa miesiące na udzielenie odpowiedzi. Następnym etapem jest „przekazanie uwag właściciela ZWW wnioskodawcy o stwierdzenie nieważności". Licząc od tego dnia, wnioskodawca ma dwa miesiące na udzielenie odpowiedzi.
- 2 miesiące
- 2 miesiące
- Powiadomienie o wniosku o stwierdzenie nieważności
- Termin na udzielenie odpowiedzi przez właściciela ZWW.
- Przekazanie uwag właściciela ZWW wnioskodawcy o stwierdzenie nieważności.
- Ostateczny termin na udzielenie odpowiedzi przez wnioskodawcę o stwierdzenie nieważności.
Podstawy stwierdzenia nieważności
Artykuł 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie wzorów wspólnotowych określa różne podstawy wnioskowania o stwierdzenie nieważności. Wzory są najczęściej unieważniane, ponieważ nie są nowe lub nie mają indywidualnego charakteru. Inne przesłanki unieważnienia można znaleźć w wytycznych.
Każdy może złożyć wniosek o stwierdzenie nieważności. Nie trzeba być właścicielem wcześniejszego prawa, aby przedłożyć taki wniosek. Wystarczy udowodnić, że wzór nie jest nowy i nie ma indywidualnego charakteru – w tym celu należy wykazać, że taki sam lub podobny wzór, należący do Ciebie lub innego podmiotu, istniał wcześniej niż wzór, o którego unieważnienie się wnioskuje.
Dowód
Aby wniosek o stwierdzenie nieważności, który uzasadniono tym, że wzór nie jest nowy lub nie ma indywidualnego charakteru, został przyjęty, należy udowodnić dwie kwestie:
- że wcześniejszy wzór został ujawniony.
- że oba wzory wywołują takie samo całościowe wrażenie na poinformowanym użytkowniku.
EUIPO przystąpi do badania całościowego wrażenia wyłącznie, jeżeli wnioskujący o stwierdzenie nieważności udowodni, że wcześniejszy wzór został ujawniony.
Ujawnienie wcześniejszego wzoru
Należy przesłać Urzędowi przedstawienie wcześniejszego wzoru (lub wzorów), wraz z dokumentami potwierdzającymi jego (ich) ujawnienie.
Poniżej wyszczególniono rodzaje dokumentów, które mogą posłużyć do tego celu. Metody oceny dokumentów przez EUIPO i wagę przypisywaną każdemu z nich opisano w wytycznych:
- Publikacje urzędowe: publikacja wcześniejszego wzoru w biuletynie urzędu ds. własności przemysłowej dowolnego państwa jest z reguły uznawana za ujawnienie.
- Targi i użycie w handlu: ujawnieniem jest upublicznienie wzoru, przykładowo na targach w dowolnym miejscu na świecie, a także użycie wzoru w handlu.
- Ujawnienie w internecie: co do zasady upublicznienie wzoru w internecie oznacza, że staje się on częścią aktualnego stanu wiedzy (prior art). Informacje ujawnione w internecie lub w internetowych bazach danych uznaje się za publicznie dostępne od dnia ich zamieszczenia. Specyfika internetu może jednak utrudniać ustalenie faktycznej daty upublicznienia informacji – nie wszystkie strony internetowe pozwalają stwierdzić czas publikacji.
- Pisemne oświadczenia, dokonywane pod przysięgą lub uwierzytelnione: same oświadczenia nie są wystarczającym dowodem ujawnienia wcześniejszego wzoru. Mogą jednak stanowić potwierdzenie ścisłości innych dokumentów lub pomóc w doprecyzowaniu ich treści.
Całościowe wrażenie wywarte na poinformowanym użytkowniku
Przy porównywaniu dwóch wzorów EUIPO stosuje te same kryteria, jak przy wyszukiwaniu wcześniejszych lub potencjalnie podobnych praw. Więcej informacji na temat sposobu oceny całościowego wrażenia wywartego na poinformowanym użytkowniku można znaleźć w wytycznych.
Zakończenie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności
Postępowanie kończy:
- decyzja jednej ze stron lub obu stron (na przykład dotycząca zawarcia ugody przez strony, wycofania wniosku przez wnioskodawcę bądź zrzeczenia się ZWW przez właściciela).
- decyzja EUIPO kończąca postępowanie. Każda ze stron postępowania ma prawo do zaskarżenia niekorzystnej dla siebie decyzji.
Wzór wspólnotowy uznany za nieważny będzie traktowany tak, jakby nigdy nie istniał.
Kto ponosi koszty?
To, która strona ponosi koszty, zależy od rozstrzygnięcia Urzędu w sprawie lub od tego, kto zakończył postępowanie.
Co do zasady w postępowaniu przed EUIPO może zapaść jedno z dwóch następujących rozstrzygnięć:
ZWW nie zostaje uznany za nieważny.
W takiej sytuacji wnioskodawca zwraca właścicielowi ZWW koszty reprezentacji, zwykle w wysokości 400 EUR.
ZWW zostaje uznany za nieważny.
Właściciel ZWW zwraca koszty wnioskodawcy. Z reguły jest to kwota 750 EUR, w tym 350 EUR opłaty za przedłożenie wniosku o unieważnienie i 400 EUR kosztów reprezentacji.