Przejdź do strony głównej
EUIPO
Zapewnij ochronę swoim znakom towarowym i wzorom w Unii Europejskiej.

Obejmij swoją własność intelektualną ochroną w Unii Europejskiej

Unieważnienie i wygaśnięcie

 

W rozporządzeniu w sprawie znaku towarowego UE (RZTUE) przewidziano dwa rodzaje procedur określanych wspólnym mianem „postępowania w sprawie unieważnienia”.
Prawa właściciela znaku towarowego UE mogą wygasnąć albo znak towarowy UE może zostać unieważniony. Różnica polega na tym, że wygaśnięcie nabiera mocy począwszy od daty złożenia wniosku, podczas gdy unieważnienie powoduje usunięcie rejestracji z rejestru znaków towarowych Unii Europejskiej z mocą wsteczną.


Prawa właściciela znaku towarowego UE mogą wygasnąć w następujących przypadkach:
  • jeżeli znak nie jest rzeczywiście używany. Przepisy stanowią, że znak towarowy UE musi być rzeczywiście używany w Unii Europejskiej przez okres 5 lat po jego rejestracji. Ponadto znak musi być w użyciu nieprzerwanie przez ponad pięć lat;
  • jeżeli w wyniku czynności właściciela znak towarowy stał się nazwą zwyczajową stosowaną w odniesieniu do danego produktu lub usługi, dla których jest zarejestrowany, a właściciel nie podjął wystarczających kroków, żeby temu zapobiec;
  • jeżeli w wyniku używania znaku towarowego przez właściciela znak może wprowadzać w błąd, w szczególności w zakresie charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego towarów i usług, dla których jest zarejestrowany.


Istnieją dwa rodzaje podstaw unieważnienia: bezwzględne i względne. Bezwzględne podstawy unieważnienia obejmują podstawy odmowy, które zbadano z urzędu podczas procedury rejestracji. Względne podstawy unieważnienia odnoszą się do wcześniejszych praw, które zgodnie z obowiązującą zasadą „pierwszeństwa” są nadrzędne względem praw ze znaku towarowego UE.
Znak towarowy UE można unieważnić w oparciu o podstawy bezwzględne w następujących przypadkach:
  • jeśli znak UE zarejestrowano mimo istnienia bezwzględnej podstawy odmowy (w szczególności jeśli nie posiadał on charakteru odróżniającego lub był opisowy);
  • jeśli, dokonując zgłoszenia, zgłaszający działał w złej wierze. Dotyczy to głównie przypadków, w których zgłoszenie jest dokonywane z myślą o osiągnięciu określonych korzyści z naruszeniem prawa.
Znak towarowy UE można unieważnić w oparciu o podstawy względne w następujących przypadkach:
  • z tych samych przyczyn, które uzasadniają wniesienie sprzeciwu;
  • jeśli w państwie członkowskim istnieją inne, wcześniejsze prawa, które uprawniają do zakazania używania danego znaku towarowego. Dotyczy to w szczególności prawa do nazwy (nazwiska), prawa do wizerunku, prawa autorskiego i prawa własności przemysłowej, takiego jak prawo do wzoru przemysłowego.
Więcej informacji na temat dbania o własne prawa.

Dodatkowe informacje, zob. Wytyczne, część D - Unieważnienie, dział 1 – Postępowanie w sprawie unieważnienia lub stwierdzenia wygaśnięcia.

 


Wniosek o unieważnienie jest dopuszczalny wyłącznie wówczas, gdy znak towarowy UE został wpisany do rejestru znaków towarowych Unii Europejskiej. Rejestracje publikowane są w Biuletynie Znaków Towarowych Unii Europejskiej (część B). Wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia argumentowany nieużywaniem znaku jest dopuszczalny wyłącznie wówczas, gdy znak towarowy UE, którego dotyczy wniosek, jest zarejestrowany od ponad pięciu lat.
Nie ma limitu czasowego na złożenie wniosku o unieważnienie. Jeżeli jednak właściciel wcześniejszego prawa przyzwalał przez pięć następujących po sobie lat na używanie późniejszego znaku towarowego UE, traci prawo do złożenia wniosku o unieważnienie w oparciu o podstawy względne (ograniczenie powstałe w wyniku przyzwolenia).

Szczegółowe informacje dotyczące wniosków o unieważnienie zawarto w Wytycznych, część D - Unieważnienie, dział 1 – Postępowanie w sprawie unieważnienia lub stwierdzenia wygaśnięcia.


Na stronie internetowej EUIPO dostępne są dwa odrębne formularze na potrzeby dwóch rodzajów procedur (wniosek o unieważnienie i wygaśnięcie), które można wypełnić online.


Aby wniosek o unieważnienie lub stwierdzenie wygaśnięcia został uznany za złożony, należy dokonać opłaty.

Więcej informacji na temat wniosku o unieważnienie lub stwierdzenie wygaśnięcia można znaleźć w sekcji opłaty.


Zgłaszający, którzy nie mają stałego miejsca zamieszkania, głównego miejsca prowadzenia działalności lub rzeczywistego i poważnego przedsiębiorstwa handlowego w EOG (Europejski Obszar Gospodarczy), muszą powołać pełnomocnika, który będzie reprezentował ich przed Urzędem. Dostęp do listy pełnomocników Urzędu można uzyskać za pośrednictwem eSearch plus.


Wniosek należy złożyć w jednym z dwóch języków danego znaku towarowego UE, pod warunkiem że jest on językiem Urzędu. W innym przypadku (tj. gdy pierwszy język nie jest językiem Urzędu) można wyłącznie skorzystać z drugiego języka znaku towarowego UE. Zasady dotyczące języka postępowania wyjaśniono szczegółowo w Wytycznych, część A – Zasady ogólne, dział 4 – Język postępowania.

Szczegółowe informacje dotyczące wniosków o unieważnienie zawarto w Wytycznych, część D - Unieważnienie, dział 1 – Postępowanie.


Wniosek o unieważnienie może opierać się na kilku różnych podstawach. Niemniej jednak, dopóki nie zostaną uiszczone opłata za stwierdzenie wygaśnięcia i opłata za unieważnienie, nie można powoływać podstaw wygaśnięcia i unieważnienia w tym samym wniosku, ponieważ stwierdzenie wygaśnięcia i stwierdzenie nieważności to dwa różne postępowania o różnej specyfice.

W celu uzyskania dalszych informacji należy zapoznać się z treścią Notes on the Application Form for a Declaration of Invalidity of a European Union Trade Mark (Uwagi na temat formularza wniosku o unieważnienie znaku towarowego Unii Europejskiej).


Strona przegrywająca w postępowaniu o unieważnienie pokrywa koszty ponoszone przez pozostałe strony. Koszty podlegające zwrotowi są jednak ograniczone, co oznacza, że ponoszące je strona jest zwolniona z ich zapłaty powyżej określonej górnej granicy.

Więcej informacji znajduje się w Wytycznych, część D - Unieważnienie, dział 1 – Postępowanie w sprawie unieważnienia.
Więcej informacji, zob. Wytyczne, część C - Sprzeciw, dział 1 - Kwestie proceduralne.


W przypadku wycofania wniosku o unieważnienie opłata nie jest zwracana. Strona, która przerywa postępowanie o unieważnienie poprzez wycofanie wniosku, musi również zwrócić koszty poniesione do tego czasu przez pozostałe strony (z zastrzeżeniem ograniczeń prawnych), chyba że podjęta zostanie inna decyzja w oparciu o zasadę słuszności.

Więcej informacji znajduje się w Wytycznych: Część D: Unieważnienie, Dział 1: Postępowanie.


Pytania i odpowiedzi przedstawione na tej stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią prawnego punktu odniesienia. Dalsze szczegółowe informacje można uzyskać na stronach dotyczących znaków towarowych Unii Europejskiej i przepisów w zakresie wzorów wspólnotowych lub w wytycznych dotyczących znaków towarowych / wzorów.

Więcej informacji na temat przetwarzania danych osobowych przez Urząd znajduje się w oświadczeniu o ochronie danych.
 

This site uses cookies to offer you a better browsing experience, including for anonymized analytics. Find out more on how we use Cookies.