Rejestracja międzynarodowa
Protokół madrycki dotyczący rejestracji międzynarodowej znaków to traktat, nad którego stosowaniem czuwa Biuro Międzynarodowe Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) w Genewie. Obowiązuje on od kwietnia 1996 r. i został ratyfikowany przez wiele krajów na całym świecie, w tym przez większość państw europejskich, USA, Japonię, Australię, Chiny, Rosję oraz w październiku 2004 r. przez Unię Europejską (UE) jako taką.
Protokół madrycki umożliwia właścicielom znaków towarowych ochronę w szeregu państw poprzez proste dokonanie jednego zgłoszenia bezpośrednio w swoim krajowym lub regionalnym urzędzie ds. znaków towarowych.
Aby uzyskać więcej informacji na temat protokołu madryckiego, odwiedź sekcję Strategia i kliknij na zakładkę Rozwój.
Protokół madrycki umożliwia właścicielom znaków towarowych ochronę w szeregu państw poprzez proste dokonanie jednego zgłoszenia bezpośrednio w swoim krajowym lub regionalnym urzędzie ds. znaków towarowych.
Aby uzyskać więcej informacji na temat protokołu madryckiego, odwiedź sekcję Strategia i kliknij na zakładkę Rozwój.
Od momentu przystąpienia Unii Europejskiej do protokołu madryckiego, system znaku towarowego Unii Europejskiej (ZTUE) i tzw. system madrycki są ze sobą powiązane. Możliwe jest dokonanie zgłoszenia międzynarodowego na podstawie znaku towarowego UE lub wskazanie UE w zgłoszeniu międzynarodowym.
Więcej informacji na temat znaków towarowych w Unii Europejskiej.
Więcej informacji na temat znaków towarowych w Unii Europejskiej.
Jako że EUIPO jest urzędem Unii Europejskiej zajmującym się rejestracją znaków towarowych obowiązujących w całej Unii Europejskiej (UE). Jest on dla WIPO punktem kontaktowym w przypadku wszystkich postępowań dotyczących zgłoszeń międzynarodowych opierających się na znaku towarowym UE lub wskazujących UE. EUIPO może działać jako urząd pochodzenia, jeżeli zgłoszenie międzynarodowe opiera się na znaku towarowym UE, lub jako urząd wskazany, jeżeli w zgłoszeniu międzynarodowym pochodzącym z innej części świata wskazano UE. EUIPO pełni w systemie międzynarodowym rolę podobną do urzędów krajowych.
WIPO poprzez swoje Biuro Międzynarodowe administruje protokołem madryckim wraz z porozumieniem madryckim (oba traktaty stanowią tak zwany system madrycki). Po otrzymaniu zgłoszenia międzynarodowego z urzędu pochodzenia WIPO przede wszystkim sprawdza, czy wszystkie wymogi zgłoszenia są spełnione, a towary i usługi prawidłowo sklasyfikowane. Jeśli tak jest, rejestruje znak w Rejestrze Międzynarodowym i publikuje go w Biuletynie Międzynarodowym. Następnie Biuro Międzynarodowe powiadamia o rejestracji międzynarodowej urzędy wskazanych państw.
Biuro Międzynarodowe nie sprawdza, czy znak jako taki kwalifikuje się do ochrony ani czy identyczne lub podobne znaki zostały już zarejestrowane – jest to zadanie urzędów wskazanych państw.
Biuro Międzynarodowe nie sprawdza, czy znak jako taki kwalifikuje się do ochrony ani czy identyczne lub podobne znaki zostały już zarejestrowane – jest to zadanie urzędów wskazanych państw.
Tak, możliwe jest wskazanie w zgłoszeniu międzynarodowym Unii Europejskiej jako terytorium, na którym chcesz chronić swój znak towarowy. EUIPO jest urzędem UE zarządzającym znakami towarowymi ważnymi na całym terytorium UE.
Aby złożyć wniosek międzynarodowy, należy posłużyć się formularzem ze strony internetowej WIPO, dostępnym w języku angielskim, francuskim lub hiszpańskim.
Informacje te można znaleźć na stronie internetowej WIPO.
Gdy w zgłoszeniu międzynarodowym wskazano UE, na ogół nie jest konieczne powołanie pełnomocnika występującego przed EUIPO. Mimo to w przypadku tymczasowej odmowy rejestracji lub, bardziej ogólnie, jeżeli właściciele rejestracji międzynarodowej muszą bezpośrednio kontaktować się z Urzędem (na przykład przesłać dokumenty), zastosowanie mają zwykłe zasady dotyczące pełnomocnictwa (zob. więcej informacji o pełnomocnictwie).
Jeżeli właściciel rejestracji międzynarodowej nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium EOG (Europejskiego Obszaru Gospodarczego), zostanie poproszony o wyznaczenie pełnomocnika w EOG. W razie niewyznaczenia pełnomocnika odmowa zostanie potwierdzona w zakresie określonym w odmowie tymczasowej.
Więcej informacji znajduje się w Wytycznych, część M: Znaki międzynarodowe.
Jeżeli właściciel rejestracji międzynarodowej nie ma miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium EOG (Europejskiego Obszaru Gospodarczego), zostanie poproszony o wyznaczenie pełnomocnika w EOG. W razie niewyznaczenia pełnomocnika odmowa zostanie potwierdzona w zakresie określonym w odmowie tymczasowej.
Więcej informacji znajduje się w Wytycznych, część M: Znaki międzynarodowe.
Dowiedz się więcej na temat międzynarodowego procesu rejestracji, znanego również systemem madryckim.
W rejestracji międzynarodowej wskazującej UE należy podać drugi język będący jednym z języków urzędowych EUIPO (angielski, francuski, niemiecki, włoski i hiszpański). Jeśli drugi język nie zostanie wskazany, EUIPO wyrazi sprzeciw w stosunku do zgłoszenia i przesunie ponowną publikację do momentu podania drugiego języka.
Badanie formalne ogranicza się do tego, czy wskazano drugi język, czy zgłoszenie dotyczy znaku wspólnego lub certyfikującego (w takiej sytuacji należy przedłożyć zasady używania znaku), czy ograniczone wykazy wyznaczenia UE objęte są zakresem głównego wykazu rejestracji międzynarodowej, czy zgłoszono zastrzeżenia starszeństwa oraz czy wykaz towarów i/lub usług spełnia wymogi przejrzystości i precyzji, zgodnie z treścią Wytycznych, część B, Rozpatrywanie zgłoszeń, dział 3, Klasyfikacja.
Jeżeli istnieje jakakolwiek podstawa do odmowy, EUIPO musi wysłać do WIPO powiadomienie o tymczasowej odmowie w ciągu 6 miesięcy od ponownej publikacji. Jeżeli tymczasowa odmowa dotyczy tylko części towarów i usług, a właściciel nie odniesie się do niej, zostaną odrzucone tylko te towary i usługi, a pozostałe towary i usługi zostaną przyjęte.
Jeżeli istnieje jakakolwiek podstawa do odmowy, EUIPO musi wysłać do WIPO powiadomienie o tymczasowej odmowie w ciągu 6 miesięcy od ponownej publikacji. Jeżeli tymczasowa odmowa dotyczy tylko części towarów i usług, a właściciel nie odniesie się do niej, zostaną odrzucone tylko te towary i usługi, a pozostałe towary i usługi zostaną przyjęte.
Na wniosek właściciela rejestracji międzynarodowej, w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym WIPO poinformuje EUIPO o wskazaniu, EUIPO sporządza sprawozdanie z poszukiwania w Unii Europejskiej dla każdej rejestracji międzynarodowej, w którym uwzględnione zostaną podobne ZTUE i rejestracje międzynarodowe wskazujące UE, zgodnie z art. 195 rozporządzenia w sprawie znaku towarowego UE.
Natychmiast po otrzymaniu wniosku Urząd automatycznie ponownie publikuje informację o międzynarodowej rejestracji w Biuletynie ZTUE w części M poświęconej wyłącznie rejestracjom międzynarodowym (zob. eSearch plus, Sekcja publikacji codziennych).
Pierwsze powiadomienie przesyła się właścicielowi poprzez WIPO. Następnie ustanawia się kanał komunikacji bezpośrednio między EUIPO a właścicielem lub jego pełnomocnikiem.
EUIPO ma 18 miesięcy na poinformowanie WIPO o wszystkich możliwych podstawach odmowy wskazania UE w rejestracji międzynarodowej. Okres 18 miesięcy rozpoczyna się w dniu, w którym Urząd został powiadomiony o wskazaniu. Jeśli sprzeciw nie zostanie uchylony, właścicielowi przesyła się ostateczną decyzję. Od ostatecznej decyzji można odwołać się do Izb Odwoławczych. Po wyczerpaniu procedury odwoławczej, kiedy decyzja jest ostateczna, do WIPO przesyła się powiadomienie o odmowie.
Jeżeli nie ma podstaw do odmowy, Urząd przekazuje do WIPO status tymczasowy. Oświadczenie to przekazywane jest właścicielowi, publikowane w Biuletynie Międzynarodowym i wpisywane do rejestru międzynarodowego.
EUIPO ma 18 miesięcy na poinformowanie WIPO o wszystkich możliwych podstawach odmowy wskazania UE w rejestracji międzynarodowej. Okres 18 miesięcy rozpoczyna się w dniu, w którym Urząd został powiadomiony o wskazaniu. Jeśli sprzeciw nie zostanie uchylony, właścicielowi przesyła się ostateczną decyzję. Od ostatecznej decyzji można odwołać się do Izb Odwoławczych. Po wyczerpaniu procedury odwoławczej, kiedy decyzja jest ostateczna, do WIPO przesyła się powiadomienie o odmowie.
Jeżeli nie ma podstaw do odmowy, Urząd przekazuje do WIPO status tymczasowy. Oświadczenie to przekazywane jest właścicielowi, publikowane w Biuletynie Międzynarodowym i wpisywane do rejestru międzynarodowego.
EUIPO równolegle rozpatruje zastrzeżenia starszeństwa i dokonuje poszukiwań w tym zakresie. Starszeństwo wcześniejszej rejestracji można zastrzec przy użyciu specjalnego formularza urzędowego (MM17), który należy załączyć do zgłoszenia międzynarodowego.
Badanie starszeństwa opiera się tylko na dokumentach przedstawionych przez zgłaszającego. Starszeństwo wcześniejszej rejestracji można zastrzec przy użyciu specjalnego formularza urzędowego (MM17), który należy załączyć do rejestracji międzynarodowej.
Badanie starszeństwa opiera się tylko na dokumentach przedstawionych przez zgłaszającego. Starszeństwo wcześniejszej rejestracji można zastrzec przy użyciu specjalnego formularza urzędowego (MM17), który należy załączyć do rejestracji międzynarodowej.
Jeśli UE zostaje wskazana we wniosku o rejestrację międzynarodową, EUIPO ma prawo odmówić przyznania ochrony w terminie 18 miesięcy od otrzymania wniosku od WIPO. Odmowa może opierać się na dowolnych podstawach (bezwzględnych i względnych), z uwagi na które można odrzucić wniosek o rejestrację złożony bezpośrednio w EUIPO.
Sprzeciw można zgłosić w terminie trzech miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca od daty ponownej publikacji w Biuletynie ZTUE w części M dotyczącej wyłącznie rejestracji międzynarodowych (zob. eSearch plus, Sekcja publikacji codziennych).
Sprzeciwy zgłoszone przed tym okresem uznaje się za złożone w pierwszym dniu okresu wnoszenia sprzeciwów.
W przypadku zgłoszenia sprzeciwu EUIPO sprawdza jego dopuszczalność, a następnie powiadamia WIPO o tymczasowej odmowie w związku z postępowaniem w sprawie sprzeciwu. Jeżeli sprzeciw zostanie rozpatrzony pozytywnie, Urząd poinformuje WIPO o odmowie rejestracji międzynarodowej.
Sprzeciwy zgłoszone przed tym okresem uznaje się za złożone w pierwszym dniu okresu wnoszenia sprzeciwów.
W przypadku zgłoszenia sprzeciwu EUIPO sprawdza jego dopuszczalność, a następnie powiadamia WIPO o tymczasowej odmowie w związku z postępowaniem w sprawie sprzeciwu. Jeżeli sprzeciw zostanie rozpatrzony pozytywnie, Urząd poinformuje WIPO o odmowie rejestracji międzynarodowej.
Gdy wszystkie procedury się zakończą i rejestracja międzynarodowa całości lub części usług i towarów w Unii Europejskiej zostanie przyjęta, następuje jej ponowna publikacja w Biuletynie ZTUE, a do WIPO przesyła się pismo o przyznaniu ochrony.
W przypadku odrzucenia przez EUIPO wskazania Unii Europejskiej w rejestracji międzynarodowej możliwe jest przekształcenie go na mocy art. 202 rozporządzenia w sprawie znaku towarowego UE na:
- zgłoszenie krajowego znaku towarowego w przypadku państw członkowskich UE;
- wskazanie państw członkowskich będących stroną protokołu madryckiego (tzw. „opcja zwrotna”).
Tak, znak towarowy UE może stanowić podstawę zgłoszenia międzynarodowego, ponieważ Unia Europejska (UE) przystąpiła do protokołu madryckiego. W takim przypadku EUIPO będzie działał jako urząd pochodzenia i będzie poświadczał identyczność między (zgłoszonym lub zarejestrowanym) znakiem towarowym UE a zgłoszeniem międzynarodowym.
Obecnie zgłoszenia międzynarodowego znaku towarowego na podstawie znaku towarowego UE można dokonać online.
Można też posłużyć się jednym z dwóch poniższych formularzy.
Można też posłużyć się jednym z dwóch poniższych formularzy.
- Formularz WIPO MM2 w języku angielskim, francuskim lub hiszpańskim (dostępny na stronie internetowej WIPO) lub
- Formularz EUIPO EM2 w jednym z 23 języków urzędowych UE, dostępny w dwóch różnych wersjach. Pierwsza wersja formularza EUIPO jest przeznaczona dla zgłoszeń sporządzonych w jednym z trzech języków protokołu madryckiego (francuskim, angielskim lub hiszpańskim). Druga wersja jest przeznaczona dla zgłoszeń przygotowanych w 20 innych językach (obie wersje tego formularza są dostępne na stronie internetowej EUIPO).
Po dokonaniu zgłoszenia międzynarodowego za pośrednictwem EUIPO należy uiścić opłatę.
Więcej informacji o opłatach i płatnościach.
Więcej informacji o opłatach i płatnościach.
It is possible to file an international application before the EUIPO under the same conditions of representation as for a direct EU trade marks (more information on representatives on
eSearch plus), that is, applicants who do not have their domicile, principal place of business or real and effective commercial establishment within the EEA (
European Economic Area) are required to be represented before the Office.
Further information concerning representatives can be found in the Guidelines, Part A, General Rules, Section 5, Professional Representation.
Further information concerning representatives can be found in the Guidelines, Part A, General Rules, Section 5, Professional Representation.
Podstawą zgłoszenia międzynarodowego może być zarejestrowany znak towarowy UE lub zgłoszenie znaku towarowego UE. Zgłoszenia musi dokonać bezpośrednio w EUIPO właściciel znaku towarowego lub jego przedstawiciel. Zgłoszenia można dokonać online. Właściciel ZTUE lub zgłaszający musi być obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, mieć rzeczywiste i poważne przedsiębiorstwo przemysłowe lub handlowe lub mieć miejsce stałego zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej.
W przypadku gdy zgłoszenia dokonuje się w języku urzędowym Unii Europejskiej, który nie jest językiem protokołu, należy wskazać język protokołu madryckiego (angielski, francuski lub hiszpański), który będzie językiem zgłoszenia międzynarodowego. Jeżeli zgłaszający nie przekaże tłumaczenia nazw towarów i usług, musi do tego upoważnić EUIPO.
EUIPO sprawdza treść i kompletność zgłoszenia międzynarodowego (w szczególności znaki towarowe, właściciela i zakres wykazu towarów i usług).
Następnie zgłoszenie międzynarodowe jest przekazywane drogą elektroniczną do Biura Międzynarodowego WIPO.
Dodatkowe informacje dotyczące pełnomocników zawarto w Wytycznych, część M, Znaki międzynarodowe.
W przypadku gdy zgłoszenia dokonuje się w języku urzędowym Unii Europejskiej, który nie jest językiem protokołu, należy wskazać język protokołu madryckiego (angielski, francuski lub hiszpański), który będzie językiem zgłoszenia międzynarodowego. Jeżeli zgłaszający nie przekaże tłumaczenia nazw towarów i usług, musi do tego upoważnić EUIPO.
EUIPO sprawdza treść i kompletność zgłoszenia międzynarodowego (w szczególności znaki towarowe, właściciela i zakres wykazu towarów i usług).
Następnie zgłoszenie międzynarodowe jest przekazywane drogą elektroniczną do Biura Międzynarodowego WIPO.
Dodatkowe informacje dotyczące pełnomocników zawarto w Wytycznych, część M, Znaki międzynarodowe.
Nie. W naszych rozporządzeniach nie przewidziano łączenia rejestracji, dlatego Urząd nie jest związany tym nowym przepisem porozumienia i protokołu madryckiego, ponieważ zgodnie z art. 182 RZTUE do rejestracji międzynarodowych wskazujących UE mają zastosowanie jedynie przepisy zawarte w naszych rozporządzeniach.
Tak. Nasze rozporządzenia dopuszczają podział wniosków i rejestracji (art. 50 i 56 RZTUE). Zgodnie z art. 182 RZTUE przepisy naszych rozporządzeń mają także zastosowanie do rejestracji międzynarodowych wskazujących Unię (zob. zmiana wspólnego regulaminu wykonawczego na podstawie porozumienia i protokołu madryckiego z dnia 1 lutego 2019 r. – zasada 27bis – podział rejestracji międzynarodowej).
Wniosek o podział można złożyć na formularzu WIPO MM22 (dostępnym w językach systemu madryckiego, angielskim, francuskim i hiszpańskim).
Z formularzem wniosku należy przedłożyć dodatkową stronę z listą towarów/usług, które mają pozostać w pierwotnej rejestracji międzynarodowej (IR).
Formularz wniosku należy złożyć w trybie urzędowym – przez internet (za pośrednictwem eComm), faksem lub pocztą/kurierem. Aby wniosek o podział złożyć przez internet, należy zalogować się w obszarze użytkownika, przejść do eSearch plus, wpisać swój numer IR i w polu „Działania i wiadomości” wybrać opcję „wyślij wiadomość”.
Proszę przeczytać nasze wytyczne dotyczące sposobów komunikacji oraz decyzję nr EX‑17‑4 dyrektora wykonawczego Urzędu z 16.08.2017 r. w sprawie komunikacji elektronicznej.
Proces ubiegania się o podział składa się z następujących etapów:
Z formularzem wniosku należy przedłożyć dodatkową stronę z listą towarów/usług, które mają pozostać w pierwotnej rejestracji międzynarodowej (IR).
Formularz wniosku należy złożyć w trybie urzędowym – przez internet (za pośrednictwem eComm), faksem lub pocztą/kurierem. Aby wniosek o podział złożyć przez internet, należy zalogować się w obszarze użytkownika, przejść do eSearch plus, wpisać swój numer IR i w polu „Działania i wiadomości” wybrać opcję „wyślij wiadomość”.
Proszę przeczytać nasze wytyczne dotyczące sposobów komunikacji oraz decyzję nr EX‑17‑4 dyrektora wykonawczego Urzędu z 16.08.2017 r. w sprawie komunikacji elektronicznej.
Proces ubiegania się o podział składa się z następujących etapów:
- użytkownik składa wniosek do Urzędu na formularzu MM22 w języku rejestracji międzynarodowej;
- EUIPO rozpatruje wniosek i przekazuje go do WIPO (jeśli jest dopuszczalny na mocy naszego rozporządzenia);
- jeżeli wniosek jest zgodny z wymogami zasady 27bis wspólnego regulaminu wykonawczego na mocy porozumienia i protokołu madryckiego, z uwzględnieniem płatności opłaty międzynarodowej, WIPO zapisuje podział i tworzy wydzieloną rejestrację międzynarodową w rejestrze międzynarodowym;
- WIPO następnie powiadamia EUIPO, które w swojej bazie danych tworzy zgłoszenie wydzielone.
EUIPO nie pobiera opłaty za tę usługę. Zwracamy jednak uwagę, że WIPO pobiera opłatę w wysokości 177 CHF za zarejestrowanie zgłoszenia wydzielonego.
Podział rejestracji międzynarodowej zostanie zapisany na podstawie daty otrzymania wniosku przez WIPO lub, w przypadku wystąpienia nieprawidłowości we wniosku, daty usunięcia tych nieprawidłowości. Zob. zmiana wspólnego regulaminu wykonawczego na mocy porozumienia i protokołu madryckiego z dnia 1 lutego 2019 r. – zasada 27bis – podział rejestracji międzynarodowej.
Pytania i odpowiedzi przedstawione na tej stronie mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią prawnego punktu odniesienia. Dalsze szczegółowe informacje można uzyskać na stronach dotyczących znaków towarowych Unii Europejskiej i przepisów w zakresie wzorów wspólnotowych lub w wytycznych dotyczących znaków towarowych / wzorów.
Więcej informacji na temat przetwarzania danych osobowych przez Urząd znajduje się w oświadczeniu o ochronie danych.