Strategia
Znak towarowy Unii Europejskiej stwarza ogromne możliwości budowania i zabezpieczenia własnej marki, a także dostęp do wielu możliwości wynikających z posiadania własności intelektualnej. Te możliwości wymagają jednak zaangażowania – im bardziej się zaangażujesz, tym więcej otrzymasz w zamian.

Strategia zarządzania znakiem towarowym zależy od ciebie. Będzie wynikać z obszaru zainteresowań twojej firmy oraz jej portfela praw własności intelektualnej. W ramach realizacji tych zainteresowań należy zwrócić uwagę w szczególności na trzy kwestie:
Używanie znaku towarowego
Jak wspomnieliśmy, prawom towarzyszą obowiązki. Przyznane ci prawo jest potężnym narzędziem, które pozwoli zbudować pozycję twojej marki na rynku. Posiadany monopol powinien jednak służyć konkretnemu celowi, w przeciwnym razie ryzykujesz jego utratę. Znak towarowy ma za zadanie odróżnić twoje towary i (lub) usługi od tych oferowanych przez konkurentów na rynku. Dlatego należy z niego korzystać. Jeśli nie będziesz go używać, osoby trzecie mogą zakwestionować twoje prawo do znaku towarowego ze względu na nieużywanie go. Prawo stanowi, że znak towarowy UE musi być używany w sposób rzeczywisty w Unii Europejskiej przez pięć lat od momentu rejestracji.
Znak towarowy może także zostać unieważniony, jeżeli z powodu sposobu jego używania stanie się on powszechnie stosowaną nazwą towaru lub usługi lub gdy zacznie wprowadzać w błąd co do charakteru, jakości lub pochodzenia geograficznego towarów i usług, dla których go zarejestrowano.
Obrona posiadanego znaku towarowego
Fakt posiadania rejestracji znaku towarowego nie znaczy, że osoby trzecie przestaną go atakować. Ponadto osoby trzecie, które nie wniosły uwag lub sprzeciwu w wyznaczonym terminie, mają jeszcze jedną szansę na unieważnienie przyznanego prawa.
Być może wydaje ci się to trochę niesprawiedliwe, ale gdyby sytuacja uległa odwróceniu, taka możliwość mogłaby być dla ciebie zbawienna. Wyobraź sobie, że nie udało ci się zgłosić w porę sprzeciwu przeciwko jednemu ze znaków towarowych konkurenta.
Przedłożenie wniosku o unieważnienie rozpoczyna procedurę, w której obie strony prowadzą wymianę argumentów. Ostatecznie, w przypadku braku porozumienia decyzję podejmie EUIPO.
Koszt złożenia wniosku o unieważnienie to 630 EUR. Dostępne są dwa rodzaje formularzy: formularz unieważnienia i formularz wygaśnięcia. Różnica między nimi polega na tym, że unieważnienie znaku towarowego ma moc wsteczną (całkowicie usuwa go z rejestru znaków towarowych), a wygaśnięcie ma zastosowanie od daty złożenia wniosku do Urzędu.
Rozwój marki
W miarę upływu lat twoja strategia własności intelektualnej oraz firma będą się rozwijać. Jeśli twoje ambicje wykraczają poza Unię Europejską (UE), możesz starać się o rozszerzenie rejestracji znaku towarowego poza granice Unii.
Można to osiągnąć na wiele sposobów. Możesz przedłożyć indywidualne zgłoszenia bezpośrednio do pozaunijnych urzędów zajmujących się ochroną własności intelektualnej bądź dokonać zgłoszenia międzynarodowego na podstawie protokołu madryckiego.
Protokół madrycki jest kluczowym narzędziem dla międzynarodowej ochrony znaków towarowych. Stanowi on międzynarodowy system rejestracji prowadzony przez Światową Organizację Własności Intelektualnej (WIPO) w Genewie i został ratyfikowany przez wiele państw na całym świecie, w tym prawie wszystkie państwa europejskie, Stany Zjednoczone, Japonię, Australię, Chiny, Rosję, a w październiku 2004 r. również przez Unię Europejską.
Wymogiem protokołu madryckiego jest wcześniejsze „bazowe” zgłoszenie znaku towarowego, które zostaje następnie rozszerzone na inne państwa będące stronami porozumienia madryckiego i samego protokołu. Z punktu widzenia prawa nie musisz czekać na rejestrację znaku towarowego UE, żeby złożyć wniosek o „rozszerzenie” znaku towarowego poza UE. Przez pięć lat będzie jednak istniała zależność między bazowym znakiem towarowym UE a rejestracją międzynarodową. Jeśli zatem z jakiegokolwiek powodu znak towarowy UE nie zostanie zarejestrowany, to rejestracja międzynarodowa zostanie utracona.
Zgłoszenie międzynarodowe należy składać do Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO). Aby korzystać z EUIPO jako „urzędu macierzystego", właściciel/zgłaszający musi być obywatelem państwa członkowskiego UE bądź mieć rzeczywiste i poważne przedsiębiorstwo przemysłowe lub handlowe lub miejsce pobytu stałego w Unii Europejskiej. Innymi słowy nie wszyscy właściciele znaków towarowych UE / zgłaszający znaki towarowe UE mogą dokonać rejestracji międzynarodowej (RM) w oparciu o znak towarowy UE.
Aby dokonać zgłoszenia międzynarodowego, należy skorzystać z urzędowych formularzy: Zgłaszający nie mogą użyć innych formularzy ani zmienić treści bądź układu wspomnianych formularzy.
- EUIPO udostępnia aplikację elektronicznego składania zgłoszeń, z której można korzystać we wszystkich językach urzędowych i która ma taki sam format, jak formularz EUIPO EM 2. EUIPO zdecydowanie zaleca korzystanie z aplikacji elektronicznego składania zgłoszeń, jako że dzięki niej zgłaszający uzyskują wskazówki i, tym samym, zmniejsza się liczba potencjalnych niedociągnięć i skraca się czas rozpatrywania zgłoszeń. Aplikacja elektronicznego składania zgłoszeń jest dostępna we wszystkich językach urzędowych UE, jednak należy również wskazać język protokołu madryckiego (francuski, angielski lub hiszpański), jako że zgłoszenie zostanie przekazane do WIPO w wybranym języku.
- Formularz EUIPO EM 2 w formie papierowej (formularz dostosowany przez EUIPO na podstawie formularza WIPO MM2) jest dostępny we wszystkich językach urzędowych UE.
- Formularz WIPO MM2 w języku angielskim, francuskim lub hiszpańskim.
Dokonując zgłoszenia międzynarodowego należy uiścić na rzecz EUIPO opłatę manipulacyjną w wysokości 300 EUR, natomiast wszelkie opłaty międzynarodowe należy wnosić bezpośrednio do WIPO. Wszelkie płatności przesłane do EUIPO, które są przeznaczone dla WIPO, zostaną zwrócone zgłaszającemu.
Po sprawdzeniu, czy formularz jest kompletny i poprawnie wypełniony, EUIPO przekaże zgłoszenie międzynarodowe do WIPO. EUIPO ma obowiązek powiadomić WIPO o wszelkich stosownych zmianach, które mogłyby wpłynąć na znak towarowy UE w okresie zależności (pięć lat od dnia dokonania zgłoszenia międzynarodowego).
Po dokonaniu rejestracji międzynarodowej w WIPO możesz do niej dodać więcej krajów. Można tego dokonać poprzez EUIPO jako urząd macierzysty, lecz dużo prostsze jest bezpośrednie przekazanie dodatkowych wskazań do Biura Międzynarodowego WIPO.